De volgende ochtend moesten we weer op tijd op, niet omdat onze activiteit zo vroeg begon, maar omdat we nog even het huis wilden schoonmaken voordat onze eerste gasten kwamen!

Na wat grondig boen- en schrobwerk sprongen we op de trein richting Kyoto voor een georganiseerde wandeling. Ik zal eerlijk zeggen dat ik alleen maar even vluchtig naar het programma had gekeken en dus alleen maar wist dat we naar 2 tempels en een voedselmarkt gingen, verder eigenlijk niets.

Naar aanleiding van wat we op Meetup (een site voor internationale mensen om in contact te komen met andere expats over de hele wereld)gezien hadden zou het een zeer rustige wandeltocht worden. Er hadden zich namelijk maar 6 mensen aangemeld (inclusief ons).
We dachten dan ook dat de grote groep mensen die net buiten het stationnetje stond een andere wandeltour was. Tot de organisator met ons kwam kletsen!

Blijkbaar is Why Not!? een vrij grote Japanse organisatie voor internationaal georiënteerde mensen. Ze organiseren in verschillende steden onder andere wandeltochten en feesten.

Het eerste item op het programma was de Tofukuji tempel. Dit is blijkbaar de grootste en oudste tempel van Kyoto (toen niet zoveel van gemerkt, we deden een vrij snel rondje?)
Eigenlijk waren we er een paar weken te vroeg, want het is één van de bekendste plekjes om foto's te maken van de herfstbladeren (ja, foto's van herfstbladeren maken is blijkbaar een ding) en de bladeren waren nog voornamelijk groen. Toch was het een heel mooi plekje.

Schitterend utzicht vanaf de brug over de herstbladeren

Eenmaal opgewarmd wandelden we verder naar deImakumano Kannonji temple. Dit is schijnbaar de tempel waar je heen moet gaan als er iets mis is met je hoofd.. Waarom precies? Geen idee. De tourguide was heel aardig, maar we kregen eigenlijk vrijwel geen uitleg over de tempels. Eigenlijk wel heel erg jammer, want daardoor is het hele programma niet echt blijven hangen.

Bij de tempel vond ik dit nog wel een heel mooi iets. Een boom die specfiek ondersteunt en gevormd is om de buddha beeldjes te beschermen tegen de elementen.

Als laatste op het programma stond de Nishiki Market. Dit is een erg leuke markt met allemaal kraampjes met Japans eten. De markt is een tikje toeristisch (vooral qua prijs denk ik) maar er zijn nog wel erg veel lekkere en maffe dingen te proberen.
Zodra we daar aankwamen zei de tourguide dat het programma eigenlijk over was, dus dat we zelf maar rond moesten gaan kijken. Dus splitste onze groep op, maar we kwamen toch wel redelijk vaak mensen van onze groep tegen, dus dat was erg leuk. En soms ook erg handig, want er zaten best wat Japanners in de groep, dus die konden soms vertalen wat we nou in onze mond aan het steken waren. ;-)

Toen we onszelf volgestopt hadden was het tijd om terug te gaan naar station Kyoto. Daar gingen we namelijk Steven en Renée ontmoeten, de eerste mensen die bij ons op bezoek zouden komen!!

Ook met hen hebben we veel leuke dingen gedaan.. Maar daarover later meer.

Anna