Ik weet niet precies meer wie het ons vertelde, maar nog voordat we naar Japan gingen hadden Siebrand en ik al gehoord dat we eigenlijk een keer naar een Kabuki voorstelling moesten.

Dit is een traditioneel Japanse (dans)theater vorm die vooral bekend staat om het gestileerde drama en de hoeveelheid make-up die de acteurs dragen.

Dus toen mijn vader hier was leek het ons leuk om een keer een voorstelling bij te wonen. Dat had nog even wat voeten in aarde (sites die eigenlijk alleen maar in het Japans waren en en kaartjes die zo goed als uitverkocht waren) maar uiteindelijk was het zondag 6 december dan toch zo ver!

We gingen naar een kabuki voorstelling in het Minamiza theater in Kyoto, dat in deze periode extra mooi was uitgedoft. In december is namelijk de 'Kaomise' periode. Dit was vroeger de periode waarin het nieuwe speeljaar werd aangekondigd. (dus welke stukken er gespeeld zouden gaan worden, en vooral welke acteurs samen zouden gaan spelen). Geen idee of dit nog steeds zo'n belangrijke periode is, maar ze houden in elk geval de traditie wel in ere. Op de voorgevel hingen namelijk allemaal mooie afbeeldingen van kabuki scenes en schitterend gekalligrafeerde houten platen waarop de namen van bekende kabuki acteurs te lezen waren.

De slaap nog uit onze ogen wrijvend gingen we naar onze stoelen voor een lange zit... We hadden namelijk kaartjes voor de matinee voorstelling, die om half elf begon en rond vier uur eindigde!!

Ja, kabuki duurt lang! Een voorstelling bestaat namelijk uit vier verschillende stukken (ieder scènes uit andere toneelstukken) van elk tussen de 30 en 60 minuten. Tussen de stukken in heb je 15 tot 25 minuten pauze om je benen te strekken, naar de wc te gaan, souvenirs te kopen of bento's te eten (maar daar komen we nog op terug).

Wij hebben de volgende vier stukken gezien:

1.Goban Taheiki - Yamashina kankyo
Het eerste stuk ging over een man wiens leider (een samurai) omgekomen was. Hij had wraak gezworen maar moest dat verborgen houden omdat er overal spionnen waren. Hij deed dus net alsof hij niets gaf om wat er gebeurd was en hield zich alleen maar bezig met drinken en rondhangen met courtisanes. Hier waren zijn vrouw en moeder heel boos over. Toen ze hem de les probeerden te lezen bleef hij doen alsof hij er niets omgaf en uiteindelijk onterft zijn moeder hem nadat hij zegt dat hij van zijn vrouw wil scheiden.

Maar dan blijkt dat hij groot gelijk had dat hij deed alsof hij geen wraak wilde nemen! Zijn bediende blijkt namelijk een spion. Die bediende wordt namelijk betrapt door zijn zoon als hij een geheime boodschap leest. De zoon steekt de bediende neer maar net voor hij hem wil doden stopt zijn vader hem. Samen weten ze de bediende over te halen om informatie te geven over het paleis van de persoon die verantwoordelijk is voor de dood van de Samurai. Toevallig horen de moeder en vrouw dit ook (die hadden zich ergens verstopt) en die vergeven hem per direct. Gerustgesteld gaan de man en zoon op weg om hun wraak te halen.

In deze foto word de man aangekleed door zijn vrouw voordat ze op weg gaan om wraak te nemen.

Verwarrend? Moet je je voorstellen hoe het is als je geen Japans kunt! Maar de kostuums waren schitteren en met ons Engelse gidsje kwamen we er toch redelijk uit hoe het verhaal ging.

2. Yoshinoyama
Dit was een 'dans'stuk (dans even tussen haakjes omdat het allemaal heel traditioneel, dus heel rustig en heel gestileerd was).

In dit stuk ging het over een dame die onderweg is naar haar liefde, die gevlucht is voor iets (geen idee meer wat), samen met de bediende van haar lief. In de dans verteld de bediende over alle heldhaftige daden die hij verricht heeft in dienst van deze heer en hebben ze het samen over hun liefde en loyaliteit voor hem.

Op de achtergrond van de foto zie je een rijtje heren zitten. Een deel van hen speelt op een traditioneel soort luit en een andere deel vertelt/zingt/draagt het verhaal voor.

Alhoewel het een heel mooi stuk was, begonnen we toch allemaal een beetje een knorrende maag te krijgen.

Dus tijdens de volgende pauze gingen de heren erop uit om bento's te scoren! Dit zijn meeneem-maaltijden die ingedeeld zijn in vakjes met allemaal verschillende lekker hapjes.

Zoals wel vaker in Japan hadden we bij de helft geen idee wat het was, maar het smaakte wel heerlijk!

3.Shinju Ten no Amijima
Dit stuk ging over een geiko (geisha) die verliefd is op een papierhandelaar en hij op haar. Zij besluiten samen zelfmoord te plegen maar de vrouw van de papierhandelaar komt daarachter. Zij stuurt een brief naar de geiko om haar te vragen er vanaf te zien. De geiko doet dat en heeft het daarover met een andere klant. Dit hoort de papierhandelaar en die wordt heel boos. Hij probeert haar neer te steken maar wordt overmeesterd door de klant. Dit blijkt zijn broer te zijn! Samen verdwijnen zij nadat ze de liefdesbrieven die de twee hebben geschreven aan elkaar hebben teruggegeven. Hierbij komt ook de brief van de vrouw van de papierhandelaar te voorschijn en de broer van de papierhandelaar realiseert zich waarom de geiko de affaire stopt. Hij is haar dankbaar en neemt zijn ontroostbare en woedende broer mee.

De emoties in dit stuk waren echt heel duidelijk en er werd dan ook vaak geklapt uit waardering voor de prestaties van de acteurs. Ik kon helaas geen foto van dit stuk vinden.

Inmiddels hadden wij wel enorm houten konten, dus we waren erg blij dat we nog even pauze hadden voor het laatste stuk!

4. tsuchigumo
Het laatste stuk was weer een 'dans'stuk. Dit was ook het meest spectaculaire stuk met op het hoogte punt een stuk of 20 acteurs en 16 zangers en spelers op de achtergrond.

Het verhaal ging over een shogun (krijgsheer) die heel ziek was en niemand kon verklaren waarom. Toen verscheen er opeens een monnik die zei dat hij het wel wist. De monnik vertelt een verhaal over alle zieken die hij heeft genezen en alle overwinningen die hij heeft behaald maar als hij dichterbij komt waarschuwt de bediende van de shogun dat de monnik een rare schaduw heeft!
De monnik blijkt een spindemon te zijn die de oorzaak is van de ziekte van de shogun. De shogun vecht met hem en weet hem te verdrijven. Omdat de demon toch echt dood moet voordat de shogun kan genezen gaan de 5 beste krijgers achter de demon aan. Het stuk eindigt met een groots gevecht tussen de krijgers en de spin.

Hier zie je een stukje van het grote gevecht!

Al met al was het een hele lang zit en is het zeker leuker als je Japans kunt (alhoewel veel Japanners een apparaatje hadden met uitleg, aangezien de taal zelfs voor de Japanners moeilijk te volgen blijkt) maar het was toch ontzettend gaaf om meegemaakt te hebben! Naast de sfeer, de kostuums, de traditionele muziek, de ontzettende overdrijving van emoties en de tradiotionele muziek was er nog 1 ding dat ik ontzettend gaaf vond om te zien, namelijk de 'trucs' die ze gebruikten.
Zo loopt er vanuit het podium een verhoogd pad door de zaal naar achter, waarop de acteurs dramatisch hun entree kunnen maken (en door hun manier van entree en exit hun emoties kunnen laten zien). Dit werd vooral tijdens het eerste stuk veel gedaan.
In het tweede stuk zagen we dat er in het verhoogde pad ook een lift zat, want tijdens de dans kwam er opeens een acteur daaruit omhoog! (om te symboliseren dat hij tijdens de dans uit het niets verscheen).
In het derde stuk zagen we iets waar ik al over had gelezen, namelijk dat kabuki theaters vaak draaiende podia hebben! Het grootste deel van dat stuk speelde zich namelijk zo af dat je de binnenkant van een huis kon zien, maar toen er een worsteling was draaide het podium zodat je ook kon zien wat er aan de zijkant van het huis gebeurde!
En in het vierde stuk viel ons de 'geheime' helpers op. Die hadden we tijdens de eerdere stukken ook alwel gezien, maar hier waren ze er in veelvoud. In het kabuki heb je namelijk soms mensen op het podium die geen uitbundige kostuums aan hebben, maar gewoon simpele zwarte kleding. Je wordt geacht deze mensen niet te zien, aangezien die de acteurs helpen (met omkleden tijdens de dans,accessoires aangeven of wegnemen). Tijdens het vierde stuk hielpen deze 'onzichtbare' helpers onder andere met het spinnenrag van de acteurs te halen, zodat ze gewoon verder konden met hun dans zonder dat dat in de weg zat.

Omdat foto's natuurlijk niet echt goed het beeld weergeven van hoe een kabuki voorstelling is.. Is hiereen mooi voorbeeld van een kabuki dansstuk en hiereen voorbeeld van de overdreven interactie die veel wordt gebruikt in kabuki.