Goedemorgen Seoul! We waren allebei gisteren toch best wel gaar, dus hebben heerlijk geslapen. De dag van te voren hadden we al gezien dat op de begane grond naast een 7/11 ook een aantal koffietentjes zaten.

Bij degene die we er het leukst uit vonden zien zijn we neergeploft voor een warme chocolademelk, (slappe) koffie, een ham en ei(ersalade)broodje en een “honey toast”. Wat ik verwachtte dat een lekker stuk toast met honing zou zijn (ook volgens het plaatje) bleek een stuk toast met honing te zijn dat verdween onder de poedersuiker. Ook niet vies, maar wel heeeeeeel zoet!

Als eerste op de agenda voor vandaag stond een wandeling over een stuk van de oude stadsmuur. Rondom het oude centrum van Seoul ligt namelijk een bijna 19 kilometer lange stadsmuur. Die is in de 14^e eeuw gebouwd en heeft sindsdien veel meegemaakt: verstevigd, verhoogd, grotendeels gesloopt tijdens de Japanse kolonisatie en Koreaanse oorlog en uiteindelijk weer opgebouwd. Op dit moment staat zo'n 70% van de muur weer.

Omdat we de hele 19 kilometer toch wat te enthousiast vonden besloten we 2 stukken te doen (de muur is in verschillende stukken opgedeeldmet daarbij beschrijvingen van de route en geschiedenis). De wandeling begon heel erg wisselend: soms waren we omringt door natuur maar vaak door een mengeling aan huizen (hoogbouw, laagbouw, netjes, vervallen, oud, nieuw, alles door elkaar). Ook de muur was erg wisselend. Door alles wat hij al meegemaakt heeft is de muur verschillende keren herbouwd. En dit viel te zien!

De Koreanen staan bekend om hun 'snel, snel' filosofie. Dingen moeten zo snel mogelijk gedaan worden. Dat zie je op heel veel plekken terug: in het verkeer, bij winkel personeel, etc. En soms lijkt dat helaas ook te gebeuren in restauraties. Ja, de muur is gerestaureerd, maar erg origineel ziet het er niet meer uit. Aan de andere kant geeft het ook wel inzicht in de geschiedenis van de muur (en de verschillende bouwstijlen die in de loop der tijd gebruikelijk waren).

Het tweede deel van onze wandeling was duidelijk afgetekend. Hier stond namelijk een militair checkpoint waar we onze gegevens moesten achterlaten voordat we verder mochten. Vanaf dat stuk van de muur is namelijk ooit een aanslag gepleegd op de president door Noord-Koreaanse infiltranten. Sinds die (mislukte) aanslag is dat gedeelte van de muur lange tijd gesloten geweest. In 2007 werd het mogelijk om ook weer over dat stuk van de muur te wandelen, mits je je dus aan bepaalde regels houdt.

De aanwezigheid van prikkeldraad, beveiligingscamera's, een overdaad aan personeel en wachttorens met gewapende militairen zorgden ervoor dat er een aparte, drukkende sfeer hing. Aangezien de muur zelf verder niet erg anders was en we ons toch niet helemaal gemakkelijk voelden besloten we dat het tijd was om door te gaan met ons programma.

Nou zal ik bekennen dat ik de tijden van de rondleidingen in de paleizen door elkaar had gehaald in mijn hoofd en het fijn was dat Siebrand wel aan het opletten was, want daardoor waren we precies op tijd voor de rondleiding in het Changdeokgung paleis!

Het was heel goed dat we de rondleiding deden, want als we daar in ons eentje hadden rondgewandeld hadden we waarschijnlijk binnen een kwartiertje weer buiten gestaan. Niet dat het geen mooi paleis was, maar de gebouwen leken allemaal veel op elkaar en we vonden het eigenlijk nogal nietszeggend. Nu zijn wij in Kyoto natuurlijk nogal verwend met een overdaad aan verschillende paleizen en tempels, dus misschien zijn we daarom niet zo snel meer onder de indruk. Het grootste verschil vonden wij dat in Japan niet alleen de paleizen en tempels goed onderhouden zijn, maar ook de interieurs en tuinen ook. Het complete plaatje klopt dus. Hier waren de gebouwen best mooi, maar ze waren van binnen zo goed als leeg en stonden in een grote modderplas.

(alhoewel ik moet zeggen, dat nu we de foto's terug kijken, ik er toch een aantal erg mooie plaatjes tussen vind zitten!)

Hierna zijn we de Buckchon Hanok wijk ingelopen. Hier had ik van te voren erg goede dingen over gelezen. Het zou een wijk zijn met een hoop mooie traditionele huizen en leuke winkelstraten. De winkelstraten hebben we gevonden: veel leuke winkeltjes en kraampjes met heerlijke snacks. De Koreanen, in tegenstelling tot de Japanners, snacken namelijk erg graag op straat. En daar hebben wij ook gretig aan mee gedaan! Dit keer met een heerlijke spies met stukken kip en lente-ui, die besmeerd was in een zoet pittige saus.

Helaas viel het traditionele huizen gedeelte van de wijk wat tegen. Er waren er zeker wel wat, en ze waren ook wel mooi, maar het waren en niet zoveel en ze stonden tussen allerlei andere gebouwen in. Aan de hand van de beschrijvingen die ik online gelezen had dacht ik dat het net zoiets zou zijn als de Gion wijk in Kyoto. Een complete wijk in oude bouwstijl, dat was dus helaas niet zo.

Omdat we het daar wel gezien hadden en het nog wat te vroeg was voor het eten zijn we de eerste beste bar ingedoken die we zagen. Dit was een redelijk obscure kelderkroeg waar grote borden kip geserveerd werden en het kleinste biertje een halve liter was.

Lichtelijk beschonken gingen we op zoek naar een eettentje waar we goede recensies over gelezen hadden. En die recensies logen niet! Het restaurant was compleet leeg, maar we zijn toch gaan zitten en kregen allerlei heerlijks voor geschoteld.

De plakjes rundvlees op onze borden zijn nog zo goed al rauw en de ronde steen was gloeiend heet. Zo kon je dus je eigen vlees bakken! Superleuk en super lekker!

Na een uitbuikmomentje met een kop koffie was het tijd voor het avondprogramma. Op zoek naar een makgeolli bar! Via een website van buitenlanders die dit drankje graag drinken belanden we uiteindelijk bij een bar vlak naast ons appartement! En dat was maar goed ook, want we bestelden per ongeluk een grote makgeolli.

Wat dit inhield? Een theeketel vol!

Het drankje ziet er wat raar uit (wit en ondoorzichtig) en ruikt wat muf, maar smaakte eigenlijk best lekker. De omschrijving die het dichtst bij komt is een fris, lichtzoet drankje met een prikkeltje, een beetje als een dun yoghurtdrankje.

Na een halve ketel (4 à 5 kopjes per persoon) opgedronken te hebben besloten we dat het wel genoeg was voor vanavond. We hadden de volgende dag immers ook weer een hoop op het programma staan: de Namdaemun markt, het Gyeonbukgung paleis en de Itaewon wijk.