Allebei spierpijn en hoofdpijn deze ochtend! Spierpijn van onze tempel-trainingen, en hoofdpijn waarschijnlijk van de warmte. Bah! Als het vanavond weer zo warm is gaat het raam wagenwijd open.

Hoe dan ook, toch rustig aan opgestaan en opgefrist, en de stad in voor een ontbijtje en koffie!

We gingen zitten bij de Tour de Paris. Klinkt goed, broodjes waren echter matig. Anna had een (mierzoete) ijsthee, en ik bestel tegenwoordig maar een americano én een espresso. Die gooi ik vervolgens bij elkaar, en meestal smaakt het dan redelijk naar koffie.

Daarna zijn we naar de Gukje markt gewandeld. Het was echt heerlijk weer, en Gukje markt stelde ook niet teleur! Natuurlijk heeft Korea onze verwachtingen de afgelopen week flink 'getraind', maar het was oprecht een erg leuke wijk met alleen maar winkeltjes. Ruwweg gesorteerd in de tassenbuurt, kledingbuurt, kookgereibuurt, powertoolbuurt en verlichtingbuurt. Het was niet zo claustrofobisch opgezet als de markt in Seoul (all was het hier, wellicht omdat het nog ochtend was, een stuk rustiger), en het was gewoon minder chaotisch.

Na een uurtje rondsnuffelen zijn we naar het zuiden gelopen, en kwamen we de BIFF (Busan International Film Festival) straat tegen, een straat (buurt bijna) met allemaal eet-tentjes buiten. Omdat het nog wat vroeg was voor lunch, zijn we eerst doorgelopen naar de Jalalchi markt.

De Jagalchi markt is een oude vismarkt die gerund wordt door (net zulke oude) vrouwen, en het is werkelijk waar een leuke, traditionele vismarkt! Nu zijn we niet onverdeeld fan van allerlei krioelende, slijmerige beestjes die van mij lekker in de zee hadden mogen blijven zwemmen, maar het was in ieder geval authentiek, en leuk om eens 'mee te maken'.

Aangezien de vis (en alles wat daarmee te maken had) gewoon open in de buitenlucht lag, waren we blij dat het winter was. De geur was nu nog goed te doen, maar in de zomer zal het er een ander soort feestje zijn!

Daarna een klein stukje terug om het BIFF gebied eens goed aan de tand te voelen. Hier hebben we allerlei snacks bij standjes gekocht, en werkelijk waar, ze waren allemaal heerlijk!

Omdat het in Japan gebruikelijk is om na je vakantie (of zakenreis) een lokale snack voor je collega's mee te nemen, hebben we een doos walnotenkoekjes gekocht. Anna heeft een zak chocolade-kiezelstenen gekocht. Die zien er uit als, je raad het al, en niet voor collega's, maar gewoon omdat ze lekker zijn!

Met een volle maag en spierpijn die eerder toeneemt dan afneemt, hebben we besloten niet te gaan hiken vanmiddag, maar om Texasstreet eens te bekijken. Texasstreet is de oude rosse buurt, maar nu vooral bekend als internationale buurt, met veel Russische, Chinese, Japanse en Filippijnse winkels en café/restaurants.

Omdat het weer nog steeds heerlijk is, zijn we er naar toe gewandeld. Het ligt 'achter' ons hotel, dus daar even gestopt om de aankopen en wat kleding te dumpen in onze kamer. Het is vandaag namelijk zo warm, dat we de sjaal, handschoenen een trui al uit hebben gedaan, en de jassen open dragen.

Weer wat lichter bepakt gaan we naar Texasstreet... Wellicht dat dat 's avonds nog wat is, maar tussen drie en vier uur 's middags is het een vieze oude, naar riool stinkende, onfrisse buurt, met inderdaad veel Russische en andere, niet-Koreaanse gevelbelettering. We zijn er dan ook snel weer uit gegaan.

Het avondprogramma is Gwangalli Beach, en bekende plek waar ook in de winter veel te zien zou moeten zijn. Dat hebben we maar iets naar voren getrokken, en omstreeks vier uur gooien we weer 3000 won (zo'n €2,20) in de automaat voor twee kaartjes naar de andere kant van Busan.

Gwangalli beach is makkelijk te vinden, en ondanks dat het zo kunstmatig is als wat, erg vermakelijk! Het sterft daar werkelijk van de jonge, zeer kleffe koppeltjes die mooie strand-selfies moesten maken. Nooit geweten dat er zoveel soorten selfie-sticks, en zelfs heuse driepoten voor je mobieltje zijn!

Eerst maar eens een wandeling over het strand en de boulevard. Het is nog licht, maar dat weerhoud de bezitters van de Ferrari's en Mustang GT's er niet van om alvast te gaan flaneren met hun bolide. Wij hadden inmiddels al weer trek gekregen, dus besloten een goede plek voor ons 'laatste avondmaal' uit te zoeken.

We hebben onze zinnen gezet op een 'Korean BBQ', een bekend Koreaans gerecht waarbij je (voornamelijk rund)vlees zelf BBQ't op een BBQ of gaspit in tafel.
We vonden een leuke, waar we na 5 minuten wachten een tafel aangewezen kregen. Standaard set nummer 1 besteld, welke bestaat uit outside skirt, beef ribs en spicy grill roast. Flinke lappen vlees, waar gelukkig een schaar bij geleverd wordt!

Het was heerlijk! Ze snappen hier een stuk beter wat je met rundvlees moet doen dan op 't eiland ;) Deze hele maaltijd kostte inclusief drinken zo'n 35000 won, omgerekend €26,40 voor ons tweeën, inclusief drinken. Dit was één van de duurste maaltijden voor ons deze vakantie. Korea is geen duur land, in ieder geval niet qua eten, vervoer en overnachten.

Daarna hebben we een nacht-strandwandeling gemaakt. Het is erg leuk gedaan: overal zijn verlichte kunstwerken en lichtshowtjes. Ook wordt op elke hoek vuurwerk verkocht. Hoe romantisch! (lees: toeristisch), maar al met al, stiekem, toch erg leuk!

Daarna nog koffie gedaan in een hip koffietentje met uizicht op het strand, en weer rustig terug naar het hotel. Eenmaal in onze Sauna-kamer aangekomen nog even met het personeel overlegd of het koeler kon... dat kon, en even later ging de airco-unit in het plafond blazen... warme lucht om precies te zijn. Dat hebben we ook maar weer uit laten zetten, en uiteindelijk het raam maar wagenwijd open gezet. De tassen alvast gepakt, want morgen gaan we al weer terug.