Het is inmiddels alweer bijna... 4 maanden geleden, maar toch leek het ons leuk om nog even wat te delen over de trip die we gemaakt hebben tijdens de nieuwjaarsvakantie!

Siebrand had helaas rond kerst geen vrij (aangezien ze dat hier niet echt vieren) maar dat werd goed gemaakt doordat hij rond oud en nieuw en ook nog een paar dagen daarna vrij was!

Omdat we het maar suf vonden om al die dagen thuis te zitten hadden we een stedentripje gepland. We waren eerder al een keer in Osaka geweest (voor het optreden van Daisuke's band) en we wilden graag nog een keer terug. En vanuit Osaka is het niet heel ver reizen naar Kobe, dus het leek ons een goed plan om gelijk eens het befaamde Kobe-beef te gaan proberen!

Op 2 januari was het dan zover! Na een vlotte treinreis lieten we onze spullen achter bij onze airbnb en gingen op verkenningstocht uit. Als eerste op ons toeristen-to-do-lijstje stond de Isshinji tempel waar Boeddha beelden zouden staan gemaakt uit menselijke overblijfselen. Deze viel helaas wat tegen. De Boeddha beelden waren best mooi, maar op geen enkele manier speciaal. (Ik had stiekem gehoopt dat je zou kunnen zien dat ze van mensen(botten) gemaakt waren) Het was wel heel interessant om te zien hoe druk het bij die tempel was. Dit kwam omdat in de dagen direct na oud en nieuw vrijwel alle Japanners naar een tempel gaan om te bidden voor geluk in het nieuwe jaar.

Buiten de tempel stonden allerlei eetkraampjes waaronder eentje met koekjes in de vorm van een vis, die gevuld waren met bonenpasta of custard.

Die moesten we natuurlijk even uitproberen! Twee warme koekjes (eentje met bonenpasta en eentje met custard) later was het tijd om te gaan doen waar Osaka om bekend staat: winkelen!!

Nou zijn we allebei niet hele grote winkelaars, op een enkele uitzondering na. Ze hadden namelijk een winkel met alleen maar sokken, kousen en maillots! ....Een niet nader genoemde tijd later stonden we weer buiten, met een volle tas en een wat legere portemonnee.

Daarna hebben we rondgewandeld over de Dotonbori, waar we vorige keer ook geweest waren. Nu was het gelukkig droog en dat maakte alle lichtjes en drukte nog een stuk indrukwekkender.

Na een snelle hap besloten we naar een game-café te gaan, de "space-bar" waar we vorige keer al over gelezen hadden. Dit bleek een heel klein cafeetje te zijn met allerlei verschillende oude en nieuwe game consoles.

Terwijl we ons vermaakten met verschillende spelletjes kwamen we in contact met een groepje leuke mensen en besloten we met zijn allen karaoke te gaan doen. Dat hadden we immers nog nooit gedaan!

Na twee uur onbeperkt karaoke en wat drankjes (of was dat andersom?) besloten we het voor gezien te houden en slalomden we met onze dronken hoofden naar onze airbnb.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De volgende ochtend was het niet heel gemakkelijk opstaan.. De drankjes van gisteravond lieten hun sporen achter. Een snel ontbijt later gingen we opweg naar onze eerste bestemming van de dag: Den den town. Dit is een wijk in Osaka die vol is met elektronica winkels en winkels met animé, manga en fanspul. Alhoewel het erg leuk was om te zien hadden we niet echt veel behoefte om iets te kopen dus toen we eenmaal uitgestaard waren was het tijd voor het volgende item op onze toeristenlijst: Korea town. Volgens de Lonely planet website zou hier een hele levendige markt en leuke winkel/eetwijk zijn. Aangezien we erover aan het denken waren om naar Korea op vakantie te gaan leek ons dit een leuk voorproefje!

Helaas was het grootste gedeelte van de markt dicht.. Het leek wel een spookdorp.

Geen idee of dat kwam door de feestdagen of dat ze altijd op zondagen dicht waren, maar het was helaas dus niet zo heel interessant. Ook de rest van de wijk was voor een groot deel uitgestorven. Gelukkig kwamen we nog wel een leuke Koreaans barbeque tentje tegen voor een late lunch.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik niet precies meer weet wat we de rest van de middag gedaan hebben, het is te lang geleden en me dus inmiddels compleet ontschoten.

Wat ik nog wel weet is dat we na het avondeten hadden afgesproken met een Japanse dame die we via via hadden leren kennen.

Haar naam was Yuko en ze was zo aardig om ons een aantal leuke café's in Osaka te laten zien. Helaas waren we allebei nog vrij brak van ons karaoke avontuur de avond ervoor, dus we namen vrij vroeg afscheid. De rest van de avond hebben we met wat snackjes lekker gerelaxed op onze kamer zodat we de volgende dag fris en fruitig op weg konden naar Kobe!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

We kwamen enigszins vroeg aan in Kobe, dus voordat we naar onze Kobe-beef lunch gingen hebben we lekker rondgewandeld en van het zonnetje genoten.

Het was maar goed dat we geserveerd hadden want daardoor konden we langs de lange rij aan mensen lopen die al zat te wachten! Eenmaal binnen kregen we een plekje aan de bar, waarachter een lange grillplaat liep, waar chefs al vlees en groenten aan het bakken waren.

Na het bestuderen van de kaart besloten we twee verschillende soorten vlees te nemen, zodat we zoveel mogelijk verschillende dingen zouden proeven. Niet veel later werd de schotel voor ons neergezet zodat we hem konden bewonderen.

De chef bestreek een deel van de grillplaat met vet/boter en bakte eerst voor ons een deel van de groenten. Toen die gaar waren was het tijd voor het vlees! Zoals je op het bovenstaande plaatje kunt zien is Kobe beef een rundvlees waar vrij veel vet in zit. Dit klinkt misschien niet lekker, maar doordat de vetaderen zo dun zijn smelten ze tijdens de bereiding en krijg je dus ontzettend mals rundvlees!

Dat zag er uiteindelijk zo uit:

Ik kan eerlijk zeggen dat Kobe beef ruim voldeed aan onze verwachtingen. Ik heb nog nooit rundvlees gehad dat hier ook maar enigszins op lijkt! Het is zo mals dat het bijna lijkt te smelten in je mond en de smaak is zo romig dat het bijna lijkt alsof je rundvlees eet waar ze boter in gespoten hebben. Heerlijk smullen dus! Alhoewel ik aan het einde eigenlijk wel compleet genoeg had. Kobe beef is namelijk heerlijk, maar ook wel heftig. Zeker niet iets voor elke dag dus!

Met onze buikjes tonnetjerond begaven we ons weer het zonnetje in zodat we naar onze laatste stop konden gaan: Kitano-cho.

Deze wijk is één van de grootste attracties van Kobe, voornamelijk door de schitterende (Europees geïnspireerde) oude huizen die er staan. Een deel van deze huizen kun je alleen van buiten bewonderen, maar in een heel aantal anderen zitten kleine musea. Hoe deze Europese huizen in Kobe komen? Nou, toen de haven van Kobe in de 19e eeuw geopend werd voor buitenlandse handel was dit de wijk waar veel buitenlandse handelaren en diplomaten gingen wonen. Deze mensen hadden veel geld en wilden graag in de luxe leven waar ze vanuit hun thuisland aan gewend waren. Dus lieten ze huizen bouwen in Europese stijl en importeerden ze meubels en andere goederen voor hun dagelijks gebruik.

In het totaal zijn er denk ik een stuk of 15 huizen. Hiervan zijn er 8 aangesloten bij een toeristen organisatie. Via deze organistatie kon je dan ook kaarten kopen voor een soort van huizentocht. Afhankelijk van de kaartjes die je kocht kon je 3, 5 of alle 8 de huizen bezoeken. Aangezien het heel mooi weer was en nog vroeg in de middag (en we het kobe beef er nog af moesten lopen!) besloten we de volledige tocht te doen.

Alhoewel de panden er van buiten schitterend en redelijk origineel uitzagen was het van binnen wat meer een rommeltje. Het was duidelijk dat ze geprobeerd hadden om de huizen in de Europese stijl uit de 19e eeuw in te richten, maar vermoedelijk is er bij het opzetten van de tentoonstelling nooit een Europeaan betrokken geweest. De inrichting bestond uit een verzameling van allerlei spullen uit allerlei verschillende tijdsperken waarbij het belangrijker was dat de kamers zo gevuld mogelijk waren dan dat de spullen bij elkaar hoorden.

Maar eigenlijk maakte dat de tentoonstellingen juist wel vermakelijk!

Elk huis had wel weer zijn eigen thema en stijl(en). Zo was er Ben's house dat gevuld was met opgezette dieren, England house dat een groot aantal Sherlock Holmes' spullen en twee barren had enYamate Hachibankan dat volstond met kunst (Europese maar ook heel veel Afrikaanse kunst).

Uiteindelijk kwamen we aan bij het laatste huis op ons lijstje:Uroko House. Dit was daadwerkelijk ingericht als een museum en, alhoewel het nog steeds een beetje een mengelmoes was aan stijlen, er hingen daadwerkelijk een aantal hele mooie schilderijen.

Eemaal uitgekeken wandelden we rustig aan terug naar het station. Tijd om naar huis te gaan en nog van een paar dagen vrij te genieten!