Inmiddels ook alweer zo'n 3 maanden geleden maar omdat het leuk is om herinneringen op te halen: het bezoek van mijn moeder in Kyoto!

Op 28 januari kwam ze aan in Japan voor een bezoek van 12 dagen. Ik had die ochtend eerst Japanse taalles, dus ik ontmoette haar daarna op station Kyoto. Aangezien ik uit ervaring weet dat je na de vliegreis vaak nogal brak bent hadden we de eerste dag geen grootste plannen.

Toch is het wel leuk om op de eerste dag wel iets speciaals te doen en ook om zoveel mogelijk zonlicht te vangen (helpt met de jetlag). Dus na een snelle hap in station Kyoto zijn we naar Nijo kasteel geweest.

Hier was ik al wel eerder geweest, maar het blijft een schitterend kasteel om doorheen te wandelen en de tuinen zijn in elk seizoen weer anders! Ik geloof dat mijn moeder wel een stuk of 20 foto's gemaakt heeft van alle mooie schilderingen en versieringen die over het paleisterrrein verspreid waren. En zeker met haar camera kon ze erg mooie detailfoto's maken!

Nadat we lekker hadden rondgewandeld besloten we nog even wat lekkers te eten en drinken in een theehuis op het paleis terrein. (Super leuk! Vorige keer was het theehuis dicht, dus dat had ik nog niet eerder gedaan!)Het theehuis was niet zo groot, maar had dankzij de open schuifdeuren schitterend uitzicht op een deel van de paleistuin en dankzij de verwarmde vloerkleden waar we op zaten kregen we het toch niet koud.

Omdat het toch wat fris begon te worden en het nog wat te vroeg was om te gaan eten zijn we eerst langs huis gegaan. Daar konden de tassen uitgepakt (wat een leuke dingen kwamen daar uit! Allemaal heerlijke Nederlandse dingen en een superleuke Minionspuzzel die Siebrand voor me had gekocht en die mams had meegenomen) worden.

De eerste avondmaaltijd in Japan kan natuurlijk niets anders zijn dan... Sushi! Voor de verandering zijn we eens naar een andere 100yen sushi keten gegaan dan we normaal doen. Alhoewel de tempura garnalen daar lekkerder waren dan bij de keten waar we normaal heen gaan vonden we de sushi bij onze vaste tent toch het lekkerst.

De volgende dag hadden we nog niet echt plannen en aangezien het ontzettend baggerweer was besloten we maar iets binnen te gaan doen. Ik was eigenlijk nog in geen enkel museum in Kyoto geweest. Hoogste tijd daar iets aan te veranderen! Dus vertrokken we in de stromende regen naar het Kyoto Nationaal Museum. Dat was in een schitterend modern pand gevestigd maar viel ons eigenlijk wat tegen. Ze hadden een heel uitgebreide en wisselende collectie (alles van zwaarden tot vazen tot kimono's tot boeddha beelden) maar doordat ze al die verschillende dingen wilden laten zien voelde het heel gefragmenteerd. Je liep van kamertje naar kamertje en in elk kamertje was weer iets compleet anders te zien.

Alhoewel de regen niet minder werd besloten we even snel over te steken naar deRengeo-in. Deze tempel staat bekend om de 1001 standbeelden die in de centrale hal staan. Waar we alleen overheen hadden gelezen was dat het 1001 standbeelden van dezelfde godin zijn.. En niet alleen dat maar ze hebben ook allemaal dezelfde houding en zo goed als hetzelfde uiterlijk! Leuk om te zien maar niet heel variërend dus.

Aangezien het nog niet zo laat in de dag was besloten we nog even te gaan winkelen. Nou zit er vlakbij ons huis een heel groot winkelcentrum, de Aeon mall. Dus daar zijn we even lekker doorheen gewandeld om te kijken of we alvast wat leuke souvenirs konden scoren voor mijn mams om mee terug te nemen naar Nederland. Uiteindelijk niets gekocht, maar het was leuk om winkels + mensen te kijken. Toen we uitgekeken waren was Siebrand ook zo goed als klaar met werken dus pakten we de bus zodat we gezellig met zijn drieën in Kusatsu konden eten.

En toen was het al weekend, dus kon Siebrand gezellig met ons mee leuke dingen doen! Siebrand had een tijd terug al iets gelezen over een interessante tempel, deEnryakuji tempel, dus leek het ons leuk om daarheen te reizen en die te bekijken. Zo gezegd, zo gedaan: we pakten de trein naar Kyoto, daar een tweede trein naar een klein station vanaf waar we met een klein treintje naar een nog kleiner stationnetje gingen.

Daar vlakbij zou er een kabeltreintje de berg opgaan naar het terein van de tempel. Alleen.. Reed die helemaal niet in de winter! Tenminste, dat was onze conclusie nadat we bij een compleet afgesloten station aankwamen en we de borden vertaald hadden (lang leve Google Translate!). Na een korte poging om te kijken of we op een andere manier de berg op konden komen besloten we dat we dan maar iets anders gingen doen: de Fushima Inari shrine bezoeken!

Deze was zoals altijd heel druk, maar ook heel mooi!

Mijn moeder is een schat, maar een logeerpartij van 10 nachten is toch wat veel! Dus had ze van tevoren al geregeld dat ze een paar nachten in Kyoto zou slapen. Op zondag gingen we dan ook eerst even haar spullen naar haar appartementje (vrijwel op de Nishiki markt, super locatie!) brengen voordat we naar het startpunt voor ons plan van de dag gingen: een wandeling langs het Philosopher's path.

We begonnen met wandelen vanaf station Keage dus voordat we bij het Philosophers path belanden kwamen we eerst nog langs een reeks tempels. Aangezien mijn moeder nog niet tempelmoe was zijn we daar nog een aantal van ingeweest en dankzij het schitterende weer was dat absoluut geen straf.

Het plan was om samen met Siebrand en mijn moeder te gaan eten bij een ramen tentje waar ik ook met mijn vader was geweest, Hinode Udon. Helaas bleek die dicht te zijn op zondagen! (had ik compleet overheen gelezen in de lonely planet...) Gelukkig bleek een tentje in de buurt ook prima sandwiches en curry's te hebben en kwamen we dus niets tekort.

Met een ronde buik konden we dan eindelijk beginnen aan het eigenlijke doel van onze wandeling: het Philosophers path!

Alhoewel het niet helemaal het juiste seizoen was voor deze wandeling (het pad is het mooist in de herfst en de lente) was het nog steeds een schitterende wandeling, zeker door een uitstapje naar de Honen-in.

Nadat we met zijn drieën heerlijke yakatori hadden gegeten (waaronder eentje van kipgehakt die gedoopt moest worden in rauw ei. Klinkt misschien wat raar, maar was heel lekker!) namen we afscheid van mijn mams, die gelukkig al genoeg plannen voor de komende dagen had gemaakt!

Op woensdag ontmoette ik haar aan het eind van de middag weer bij station Kyoto, zodat we daar even snel een hapje konden eten en ze me kon vertellen over wat ze allemaal gedaan had de afgelopen dagen.

Ze vertelde me dat ze op maandag naar de Kiyomizu-dera tempel was geweest

Vanaf daar was ze via de oude Gion wijk naar de Chion-in tempel gelopen. Daar ben ik nog nooit geweest, maar te horen aan haar verhalen moet ik daar zeker een keer heen!

Dinsdag was het tijd om Kyoto even te verlaten, toen was ze namelijk naar Nara geweest!Daar had ze een aantal erg leuke foto's van de hertjes gemaakt en de grote tempel bewonderd.

Eenmaal bijgekletst en uitgegeten was het tijd voor onze avondplannen: naar een Japans badhuis. Alhoewel ik nog steeds de Nederlandse sauna lekkerder vind was het badhuis waar we waren erg mooi en was het erg gezellig. (Het grote verschil is wat mij betreft dat een Japans badhuis erg op functie gericht is. Je wordt heel ontspannen helemaal schoon, maar daarna valt er ook niet zoveel meer te doen. Bij de Nederlandse sauna kom je om een dag(deel) heerlijk te ontspannen en toevallig ook heerlijk schoon te worden.)

Op donderdag had ik Japanse les, daarna hebben we lekker door Kyoto gezworven en winkels bekeken voordat we naar onze Japanse kookcursus moesten! We kwamen nog bijna te laat aan bij het punt waar we onze docent zouden ontmoeten, want door mijn aanwijzingen hadden we per ongeluk de verkeerde bus gepakt! Maar dankzij een taxi kwamen we toch nog op tijd aan.

We kregen onze kookles van Emi, een ontzettend aardige Japanse dame.

Tijdens onze les leerden we verschillende gerechten te maken: Japanse rundvleesrolletjes gevuld met groenten, dashi (Japanse bouillon) met gestoomde vis en lotuswortel en een spinazie salade met sesamdressing. Erg leuk om te doen en erg lekker (en we kregen de recepten mee, dus die gaan in Nederland zeker uitgeprobeerd worden!)

Vrijdags hadden we allebei niet zoveel puf dus hebben we gewoon lekker thuis gerommeld en 's avonds Siebrand ontmoet. Met zijn drieën hebben we bij één van onze lievelingsrestaurantjes in Kusatsu gegeten (een Japanse interpretatie van de Chinese keuken) voordat we naar de internationale avond van ons lievelingscafé, spellencafé Meeple, gingen.

En toen brak het tweede weekend en dus ook de laatste dagen van mijn mams bezoek alweer aan! Op zaterdag ging Siebrand eerst badmintonnen en ging ik met mijn mams naar het Kyoto Museum of Modern Art. Hier zagen we een heleboel mooie schilderijnen maar vooral ook een hele mooie kimono tentoonstelling! Zoveel kleuren en designs (en vooral zoooo onbetaalbaar.. Echte kunstwerkjes!)

'S middags ontmoetten we Siebrand om samen te lunchen. Daarna gingen we naar de Kitano Tenmangu shrine. Een collega van Siebrand had namelijk verteld dat we daar zeker een keer heen moesten. En gelijk had hij!

De eerste pruimenbloesems begonnen net te bloeien, dus dat zorgde voor schitterende plaatjes! De shrine is sowieso in elk seizoen wel het bezoeken waard, het is een reeks mooie gebouwen op een uitgebreid terrein.

's Avonds hebben we gezellig thuis gegeten. Mams kon natuurlijk Japan niet verlaten voordat ze een keer Nabe had gegeten!

Op zondag, de laatste dag dat mams bij ons was hebben we de Bishamon-do tempel bezocht in Yamashina waar ik al eerder was geweest.

Niet alleen zien hier de tuinen en de gebouwen er van buiten mooi uit, maar ze hebben een ook interessante verzameling schilderingen op de rijstpapieren muren binnen! Naast het feit dat dit gewoon mooie schilderijen zijn hebben er een aantal ook nog een speciaal trucje: omgekeerd perspectief! Dit houdt in dat als je langs deze schilderijen loopt de schildering lijkt te veranderen. Vissen worden langer/korter, bureau's lijken opeens de andere kant op te staan, draken volgen je met hun ogen, etc. Ontzettend leuk om te zien!

Voordat mams die avond naar Osaka vertrok (de laatste nacht sliep ze in een hotel, scheelt de volgende ochtend een hoop in reistijd!) hebben we nog een keer met zijn drieën sushi gegeten. Dat was dit keer bij ons vaste tentje en de schaaltjes stapelden zich dan ook goed op!

Al met al hebben we dus een hoop gedaan en was het gewoon heel er gezellig!

Anna